Ілмекпен тоқу. Құмарлықтан шеберлікке…

Каскад су электр стансасының автоматтық телефон байланысының слесары Надежда Майхрович өзінің хоббиі туралы айтып берді.

Жақында тоқыма тоқудың хоббиі пайда болды. Ол кезде мен Қазақтелекомда жұмыс істейтінмін. Қыздардың бірі жұмыстан алыс емес жерде тоқыма тоқыма курсын өтуді ұсынды. Ал біз келістік.

Мен үшін бәрі өте қызықты болды, менде жаңа нәрсені білуге ​​деген үлкен ынта болды. Бізді тамаша ұстаз, өз ісінің шебері оқытты. Өзі бала кезінен тоқыма тоқыған, оны әжесі үйреткен.

Осылайша ілгектер мен өрнектерді үйренетін қызықты күндеріміз басталды. Мен бәрі бірден болды деп айтпаймын, бірақ өз қолыммен бірдеңе жасауды қалаймын. Курс барысында бізге бір ай көлемінде тек негізгі мәліметтер берілді. Тоқу процесі мені қызықтырды, мен өз шеберлігімді одан әрі жетілдіремін деп шештім. Осылайша болды.

Менің алғашқы үлкен жобам – сыйлыққа орамал болды; мен оны бір аптада тоқып алдым. Мен өзім осындай жылдам нәтижеге таң қалдым. Бұл жоба өзінің тынымсыз жұмысының арқасында өте қызықты болды, ол үлкен шыдамдылықты қажет етеді.

Бір күні мен өзіме кардиган тоқуды бастадым, бірақ өлшемін есептемедім. Мен мұның бәрін шешіп, қайта тоқуға тура келді, бұл көп уақытты алды, бірақ нәтижеге риза болдым. Мен оны көктем мен күзде рахаттана киемін.

Мен тапсырыс бойынша тоқылғанды ​​ұнатпаймын. Мен оны жай тоқып, сыйлыққа бере аламын, әдетте жақын адамдарға. Менің жиенім өзі киетін екі орамал тоқып берді, ұнайды, бірі өте жылы, екіншісі көктемде пальто астынан жұқа.

Жұмыс үшін мен не тоқатыныма байланысты әртүрлі жіп аламын. Мен Интернеттен идеяларды іздеймін, арнайы журналдарды сатып аламын. Мысалы, «Сән журналы. Ілмекпен тоқу». Мен не тоқығанды ​​жақсы көретінімді нақты айта алмаймын. Шабыт болса, өзім үшін де, балаларым үшін де тоқығанды ​​ұнатамын.

Қолмен жұмыс істеуге қызығушылық танытатын және шыдамдылығы бар кез келген адамға тоқуды ұсынамын.